(L) (dać się oszukać)

См. также в других словарях:

• wziąć się — 1. pot. Wziąć się, brać się, chwytać się, wodzić się itp. z kimś za bary, za czuby, posp. za łby «podjąć, podejmować walkę, pobić się, bić się, pomocować się, mocować się z kimś, z czymś»: (...) czasem podpite towarzystwo brało się za łby. NCz… …   Słownik frazeologiczny

• wziąć — dk Xc, wezmę, weźmiesz, weź, wziął, wzięła, wzięli, wzięty, wziąwszy 1. «ująć, chwycić, objąć (kogoś, coś) ręką, rękami lub innym narządem chwytnym (np. u zwierząt) albo narzędziem; przystosować do trzymania, niesienia» Wziąć książkę, zeszyt,… …   Słownik języka polskiego

• ponacinać — dk I, ponacinaćam, ponacinaćasz, ponacinaćają, ponacinaćaj, ponacinaćał, ponacinaćany 1. «zrobić wiele nacięć, karbów, zrobić nacięcia na wielu rzeczach» Ponacinać korę na drzewach. 2. pot. «oszukać wiele osób, kolejno» ponacinać się pot. «o… …   Słownik języka polskiego

• naciąć — dk Xc, natnę, natniesz, natnij, naciąćciął, naciąćcięła, naciąćcięli, naciąćcięty nacinać ndk I, naciąćam, naciąćasz, naciąćają, naciąćaj, naciąćał, naciąćany 1. «ściąć czego dużo; narznąć» Naciąć kwiatów, trawy, trzciny, sieczki. 2. «przeciąć… …   Słownik języka polskiego

• lis — m IV, DB. a, Ms. lisie; lm M. y 1. «Vulpes, zwierzę ssące z rodziny psów, występujące w kilku gatunkach, z których najpospolitszy ma rude ubarwienie i duży ogon; żywi się gryzoniami, ptactwem itp.; żyje w Eurazji, północnej Afryce i w Ameryce Płn …   Słownik języka polskiego

• kuglarz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. e, D. y {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}rzad. {{/stl 8}}{{stl 7}} osoba trudniąca się prezentowaniem sztuk opartych na zręczności, szybkości, iluzji; sztukmistrz, magik; także… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• hochsztapler — m IV, DB. a, Ms. hochsztaplererze; lm M. hochsztaplererzy, DB. ów «oszust, aferzysta na wielką skalę» Dać się oszukać sprytnemu hochsztaplerowi. ‹niem.› …   Słownik języka polskiego

• połknąć haczyk — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} dać się oszukać, namówić do czegoś, ulec pokusie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Połknęła haczyk i weszła do środka, nie przeczuwając niczego złego. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• chwytać — ndk I, chwytaćam, chwytaćasz, chwytaćają, chwytaćaj, chwytaćał, chwytaćany chwycić dk VIa, chwytaćcę, chwytaćcisz, chwyć, chwytaćcił, chwytaćcony 1. «brać, ujmować kogoś, coś szybko (np. rękami, pazurami, zębami, dziobem, narzędziem); łapać»… …   Słownik języka polskiego

• zwieść — dk XI, zwiodę, zwiedziesz, zwiedź, zwiódł, zwiodła, zwiedli, zwiedziony, zwiedzeni zwodzić ndk VIa, zwieśćdzę, zwieśćdzisz, zwódź, zwieśćdził, zwieśćdzony 1. «wprowadzić kogoś w błąd; obałamucić, oszukać, omamić» Zwieść kogoś pozorami prawdy,… …   Słownik języka polskiego

• omamić — dk VIa, omamićmię, omamićmisz, omam, omamićmił, omamićmiony omamiać ndk I, omamićam, omamićasz, omamićają, omamićaj, omamićał, omamićany, rzad. «wprowadzić w błąd, zwieść, otumanić, oszukać» Omamił go pięknymi słówkami. omamić się omamiać się… …   Słownik języka polskiego